Geschiedenis van het Italiaantje

Een stukje geschiedenis…

Het Italiaanse Windhondje, in het duits zo treffend Windspiel (“spel van de wind”) geheten, is een zeer oud ras. Het werd reeds in het Oude Egypte aan de hoven van de Farao’s gehouden en gefokt. In sarcophagen zijn mummies van Italiaantjes gevonden die uiterst kostbare armbanden bij wijze van halsband droegen. Bekend is dat ook Cleopatra graag deze windhondjes als gezelschap bij zich had. Vanuit Egypte is het Italiaantje in Griekenland terecht gekomen en van daaruit in Italië en de rest van Europa. Het ras kende aldaar zijn grootste populariteit tijdens de Renaissance en de Roccoco aan de hoven van adel en koningen. Italiaantjes hebben deel uitgemaakt van het leven van o.a. Karel I, Anna van Denemarken, Elisabeth van Oostenrijk, Koningin Victoria en Frederik de Grote, Koning der Pruisen. Deze laatste hield er zo’n 40 in zijn kennel in Potsdam en zijn lievelinghonden -bekend zijn Alkmène en Biche- vergezelden hem op zijn veldtochten.